‘Hoi Anouk,
Fijn om te horen dat je blij bent met onderwijs voor jouw zonen, maar terecht dat je zegt dat eigenlijk ieder kind bij de school om de hoek, samen met andere kinderen die daar wonen, onderwijs moet kunnen genieten. Daar ben ik helemaal voor en daarom is het goed om aandacht te schenken aan het thema inclusief of inclusiever onderwijs.
Iedereen kiest uiteindelijk voor stelling C toch? Ik kan me niet anders voorstellen. Ieder kind heeft het recht om in zijn eigen wijk naar school te gaan en samen met andere kinderen uit de eigen leefomgeving te spelen, te leren en te groeien.
De onderwijsraad zegt hierover: (vrij vertaald) Inclusiever onderwijs betekent dat leerlingen met een beperking de ondersteuning en hulpmiddelen krijgen die ze nodig hebben om naar school te kunnen. Het betekent ook dat ze onderwijs volgen samen met kinderen en jongeren die geen beperking hebben, zo dicht mogelijk bij huis.
We willen dat ons onderwijs aansluit bij de specifieke behoefte van elke leerling. En dan gaat het niet alleen om het vergaren van kennis en vaardigheden, maar ook om vrije tijd, werk, welzijn en persoonlijke ontwikkeling. Want één van de belangrijkste dingen in ons (jonge) leven is meedoen! We moeten in onze maatschappij kinderen (en volwassen) ‘binnensluiten’, ook als je een beperking hebt hoor je er gewoon bij! Elk kind, elk mens, zou even kansrijk moeten zijn.
Bovendien is het toch een heel verkeerd (voor)beeld van de werkelijkheid als je alleen maar kinderen om je heen ziet die allemaal geen beperking hebben……….
Wat zegt dat over je mensbeeld, over je persoonsvorming, je normen en waarden, je verwachtingen en over omgaan met verschillen en diversiteit? We moeten leren waarderen dat er verschillen zijn en dat die ons ‘rijker’ maken. Door samen op te trekken leren we anderen begrijpen en leert de ander jou begrijpen.
Jij zegt ook zo mooi Anouk: Als iedereen erbij hoort in de school is ‘anders’ ook normaal geworden. SAMEN maken wij de wereld………..mooier!
Ik vind dat we niet meer moeten spreken over speciaal, gespecialiseerd of regulier onderwijs, maar gewoon over goed onderwijs voor alle kinderen, waarbij we ernaar streven dat alle kinderen samen in eenzelfde school van het onderwijs genieten dat past bij hun mogelijkheden. Inclusiever onderwijs gaat uit van ‘wij’ als onderwijs in het geheel. Bij ‘wij’ horen ook andere partners die dit aanbod mogelijk kunnen maken, zoals ouders, gemeente, swv, zorgpartners, verenigingen, bedrijven en andere organisaties . We moeten het samen doen!
Ik vind het ook zo mooi dat je zegt dat elk kind (dus ook kinderen die geen beperking hebben) passen in het speciaal onderwijs, maar dat dit vice versa (kinderen met een beperking in een reguliere school) niet zo is. Daar sla je de spijker op z’n kop! In het speciaal onderwijs halen we het beste in elke leerling naar boven, doordat we denken in kansen en uitgaan van wat de leerling wil en kan (en ouders willen). In plaats van uit te gaan van standaarden en kerndoelen en alsmaar te streven naar meer, beter, hoger, sneller….
We moeten de leerlingen zoveel als mogelijk eigen regie geven over hun ontwikkeling met hulp van professionals op school die kunnen doen wat daarvoor nodig is en leren plezierig en mogelijk maken voor elk kind. Vanuit het vertrouwen (vv) dat we samen leren en elke dag een beetje beter worden.
Helemaal mee eens dat je noemt dat de gemeente hierbij een rol kan (moet) spelen als het gaat om dit te realiseren, met betrekking tot organisatorische inclusie (huisvesting, financiën). Dat is de basis van waaruit verder gebouwd kan worden aan inclusief onderwijs. Daarbij is de sociale inclusie (elkaar ontmoeten en leren van en met elkaar) en didactische inclusie (van standaard naar maatwerk) iets wat door ouders, het samenwerkingsverband en de scholen (van bestuur tot leerkracht) opgetuigd/ingekleurd moet worden.
Dit laatste vind ik wel spannend, want ik denk dat alle leraren echt voor elk kind van betekenis willen zijn, maar in het regulier onderwijs onvoldoende ruimte en faciliteiten ervaren om te doen wat daarvoor nodig is (klassen zijn te groot, het curriculum te star, regelruimte te eng, bureaucratie tijdrovend, middelen onvoldoende ondersteunend voor alle leerlingen, specifieke kennis onvoldoende etc.). Daar zal nog veel moeten veranderen om ervoor te zorgen dat het gaat werken.
Vanuit De Onderwijsspecialisten willen we heel graag kennis en ervaringen delen en meedenken, voorbeelden laten zien, de hand reiken en sprongen maken (soms in het diepe, maar vanuit de overtuiging dat het moet, kan en goed komt) om inclusiever onderwijs gestalte te geven. We zijn voornemens om daar ook pro-actiever in te gaan handelen!’
Tyra Buitenhuis
Directeur Lichtenbeek – De Onderwijsspecialisten
Terug naar: Vraagstelling ‘Het recht op onderwijs’